"Έπειτα περπάτησαν μαζί ως το παράθυρο κι άνοιξαν τα παραθυρόφυλλα, και το τυφλό σπίτι δεν ήταν πια τυφλό. Και τα χελιδόνια σταμάτησαν πια να στροβιλίζονται στον ουρανό και στάθηκαν κι έχτισαν τις φωλιές τους στη στέγη του σπιτιού".Το παραμύθι αυτό γεφυρώνει το χρόνο, ξυπνάει ξεχασμένες αναμνήσεις και μας οδηγεί σε καινούργια μονοπάτια κάπου ανάμεσα στην πραγματικότητα και το όνειρο.Το κορίτσι, το αγόρι, το σπίτι, το ταξίδι, τα πουλιά, η θάλασσα, η μουσική...Είναι όλα εκεί.