ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΓΙΑ

Τ' όνειρο... μια λέξη παιδική, μια λέξη μαγική... για παιδιά που καταστρέφουν τα παιχνίδια τους... για μάγια που κάνουν τα παιχνίδια να επαναστατήσουν, να απολυτρώσουν... για το παιδί και τα μάγια που ο καθένας κουβαλά αν έχει οδηγό το όνειρο μονάχα... Αυτό είχε ως οδηγό και ο Maurice Ravel όταν συνέθετε τη λυρική του φαντασία «Το Παιδί και τα Μάγια». Έργο που του έδωσε την ευκαιρία να ασχοληθεί με εφευρετικότητα και χιούμορ με τα ζώα και τα άψυχα αντικείμενα που ζωντανεύουν σε αυτό το μαγικό παραμύθι, όπου πρωταγωνιστεί ένα άτακτο παιδί. Ένα «κακό» παιδί καταστρέφει τα πάντα γύρω του -έπιπλα, ταπετσαρίες, πορσελάνες- και πληγώνει τα δένδρα και τα ζώα του κήπου. Κατά τη διάρκεια μιας μάχης στην οποία τα ζώα του επιτίθενται, αναγνωρίζοντας το ως αυτό που μόνο κακό τους έκανε έως τώρα, ένας σκίουρος πληγώνεται. Το παιδί σκίζει το πουκάμισο του και του επιδένει την πληγή. Εκείνη τη στιγμή, ως δια μαγείας, απολυτρώνεται και γίνεται το «καλό παιδί που έδεσε την πληγή». Όλα τα ζώα τότε συγκεντρώνονται, συναινούν και αρχίζουν να φωνάζουν μεταφέροντας το μπροστά στο σπίτι του τη σωτήρια λέξη «μαμά».