ΤΑΞΙΔΕΨΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ

Στην άκρη της πόλης, απομονωμένο και σιωπηλό, στέκεται το χάρτινο σπίτι. Σ' αυτό το σπίτι δεν κατοικούν άνθρωποι, παρά μόνο χαρτιά. Ο καλύτερος φίλος τους είναι ο άνεμος. Μια μέρα, ένα μικρό χαρτί βρέθηκε καθισμένο στο περβάζι του ανοιχτού παραθύρου. Ο άνεμος, που είχε κοιμηθεί δυο ολόκληρες μέρες και ξύπνησε φρέσκος φρέσκος, μόλις το είδε το ρώτησε: «Τι κάνεις εδώ, μικρό χαρτί;» «Βλέπω τον κόσμο». «Ποιον κόσμο;» «Αυτόν που είναι έξω από το παράθυρο». «Μα αυτό δεν είναι κόσμος!» «Δεν είναι; Και πού είναι ο κόσμος;» «Μπορώ να σε ταξιδέψω και να τον δεις, αν μου το ζητήσεις!» «Σ' το ζητάω. Θέλω να γνωρίσω τον κόσμο!»