ΣΤΗΣ ΧΛΟΗΣ ΤΑ ΑΠΟΚΡΥΦΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΣΗΜΕΙΑ ΚΑΙ ΤΕΡΑΤΑ

Στο "Λάθρα ονειρώσσας μαγικήν εικόνα" ο ήρωας εκμυστηρεύεται: "Οφείλω να ομολογήσω ότι το γκράφιτι που κάποτε περιφρονούσα ως τέχνη περιθωριακή, είχε εμπνεύσει τουλάχιστον ένα μου μυθιστόρημα και αιτία ήταν οι περιπέτειες μιας γραμμής! Τώρα η μαύρη τρύπα, του ερεβώδους αιδοίου αυτή τη φορά, -κι όχι αυτές του διαστήματος για τις οποίες τόσος λόγος γινόταν - θα μπορούσε, γονιμοποιούμενη καταλλήλως, να αποτελέσει την πρώτη ύλη για ένα συναρπαστικό διήγημα αν..." Γιατί όμως ο νεαρός και πολλά υποσχόμενος διηγηματογράφος αδυνατεί να "εκσπερματώσει" συγγραφικά;Αλλά και μια παρθένα όπως η Χλόη, που αποθανατίζεται στον περίφημο πίνακα του Jules Lesebvre, πώς και γιατί δημιούργησε τόσα σκάνδαλα κατά την τελευταία εκατονταετία;Ποια "σημεία και τέρατα" προσπαθεί να αποκρυπτογραφήσει το αγοράκι πίσω απ' την ερμητικά κλειστή κάμαρα της Πόπης, με τους περίεργους μεταμεσονύκτιους θορύβους που θυμίζουν πρωτόγονες ιεροτελεστίες;Γιατί οι μεγάλοι καταφεύγουν σ' ένα "μακάβριο ψέμα" για να εξηγήσουν στον μικρό μπόμπιρα το μυστήριο του θανάτου, λέγοντας: "οι νεκροί ποτέ δεν φωνάζουν! Όταν μεγαλώσεις θα καταλάβεις...";Τι σκοτώθηκε το καλοκαίρι του '65, τότε "με την πρώτη σταγόνα της βροχής", όταν η ατμόσφαιρα είχε νοτιστεί τόσο, που μύριζε χωματίλας;Ποιοι "ευσεβείς πόθοι" παραμένουν ανεκπλήρωτοι για τον ηλικιωμένο ήρωα που, ενώ έχει ανακαλύψει την Αμερική του Φραντς και τη Γάνδη "ενός ιδιόρρυθμου συγγραφέα εστέτ με το περίεργο όνομα Stoppakius Papenguss, συνεχίζει να οραματίζεται ένα ταξίδι στη μακρινή και απόκοσμη Αυστραλία των παιδικών του ονείρων;"Γιατί σ' έναν "απολογισμό ευτυχίας" "η διαφορά ανάμεσα στο μακάριος και το μακάβριος είναι αστεία - ένα μονάχα γραμματάκι, ένα τοσοδούλι ''β''...";Ποια "ανακομιδή" γίνεται αιτία να αναθεωρήσει ο νεαρός ομογενής την παραίνεση που άκουγε από μικρός: "Να είσαι υπερήφανος που εγεννήθης Έλλην";Τι το κοινό συνδέει ένα ξενιτεμένο ελληνόπουλο με τους αστείους αστροναύτες που χοροπηδούν σαν μεθυσμένοι στα μαρμαρένια αλώνια του φεγγαριού;Σε ποιες "μαύρες τρύπες" του σύμπαντος έχει χαθεί ο επαναπατρισθείς νεαρός που νιώθει σαν "εξωγήινος"; Ο συγγραφέας αυτής της συναρπαστικής συλλογής διηγημάτων, επιχειρώντας να συνθέσει το αίνιγμα της ζωής και της τέχνης, αποφαίνεται μέσω του αφηγητή του: "Τα τέρατα, αργά ή γρήγορα τα γνωρίζουμε. Κάποια σημεία όμως είναι γραφτό να παραμένουν ες αεί άδηλα, κρύφια, αινιγματικά..."