Με ψίθυρους αχνούς, στο φως στο έρεβοςαθόρυβα περπάτησα στον κόσμομακριά απ`τις κραυγές που με πληγώνανεμα τώρα δες, μες στη σιωπή πόσο μερώνωσαν παίζει μουσική γλυκιά και νιώθω έτοιμοςνα βγω στα γνώριμά μου μονοπάτιασαν το παιδί που αλητεύει και ξεχάστηκεολημερίς στο γέλιο, στο παιχνίδι.