Βγήκαν τα φεγγάρια του τρελού ανάποδαΥπερπηδώντας τ΄αναρίθμητα στίφηΌπως ένα καράβι πηδά χτυπώντας την πρύμνη τουστην κάννη ενός τανκ,σε φούστα μεταγωγικού,σε αλυσιδωτή αντίδραση αστραγάλου, σε όλα εκείνα που μουσκεύουνε την νύχτα όταν βγαίνει το φεγγάριόπως πάντα απ’ Ανατολή σε Δύσηκαι τελοσπάντων για να μην πολυλογώσε άλλα λόγια - αφούγια δίστιχο το πήγαινα εξαρχής,Τα κίτρινα τα μάτια σου Βυθίζουν τάνκερ στην καρδιά μου.