ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΤΟΥΣ

Το βιβλίο αυτό ξεκινάει ιστορικά από τον Διαφωτισμό, την Αμερικανική Επανάσταση και τη Γαλλική Επανάσταση που συνέλαβαν την ιδέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και μετά αναφέρεται λεπτομερώς στα κύρια εμπόδια που είχε να αντιμετωπίσει η νέα αυτή σύλληψη: δουλεία δουλεμπόριο, διάκριση «πολιτισμένων βάρβαρων χω­ρών», και την κύρια Νέμεση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που ήταν οι ρατσιστικές φυλετικές θεωρίες που κυριάρχησαν κατά τον δέκατο ένατο αιώνα και μέχρι τη δεκαετία του 1920. Η απαρ­χή της διεθνούς προστασίας των διεθνών ανθρώπινων δικαιωμάτων δεν έγινε, όπως αναμενόταν, στον Μεσοπόλεμο (με εξαίρεση κυρίως τα μειονοτικά δικαιώματα), με τον ρατσισμό (γνωστό και ως «επιστημονικό ρατσισμό») να ζει και να βασιλεύει. Η απαρχή έγινε από το 1945 και μετά, στον απόηχο των φρικαλέων βαρβαροτήτων του ναζισμού (Ολοκαύτωμα, κ.ά.), με εδάφια του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, με την Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (1948) και με την επιστημονική απόρριψη των φυλετικών θεωριών στο πλαίσιο της UNESCO (1950-51).