Ο ΒΑΡΚΑΡΗΣ ΚΑΙ Τ ΑΠΟΝΕΡΑ

Το μυθιστόρημα μιλά για: Τον έρωτα ενός νέου παιδιού για τη μητέρα του φίλου.Την αγάπη -εμμονή- της μάνας για το παιδί της.Το τρέξιμο του μυαλού, μέχρι να βρει απαντήσεις να κουμπώσουν με τις ερωτήσεις. Το ταξίδι του έρωτα, κοιταγμένο στις μικρές του λεπτομέρειες. Τη σύγκρουση του «μη»και του «πρέπει», με το δικαίωμα στη χαρά. Τον τρόπο να λες τη μυθολογία μας, σαν παιδικό παραμύθι.Το τέλος της ζωής στην άκρη του τάφου ή την αρχή του συμβιβασμού. Τα όνειρα του ύπνου και του ξύπνου. Μιλά και για τις εσωτερικές διαδρομές του μυαλού και της καρδιάς κάτω από τη νηνεμία, που καθώς η βάρκα της ζωής σχίζει τα νερά, τις βγάζει στην επιφάνεια σαν απόνερα. Η συγγραφέας διάλεξε ένα διαφορετικό ύφος -απόκτημα σκληρής δουλειάς- προσπαθώντας ν' αγγίξει την καρδιά του αναγνώστη. Αν αυτό το πετυχαίνει, η μύτη του μολυβιού της, το αφήνει να το κρίνει εκείνος...