Τη λένε αράχνη και κάτι ψάχνει! Τον ιστό της κόβει, ράβειγρήγορα για να προλάβει...Μα να ράβει και να πλέκει, πόσο πιαθα το αντέχει! Λες να μείνει αυτή στο ράφι και να πάει η ζωήτης στράφι; "Γιατί τον πλέκω τον ιστό; Για ένα λόγο θαυμαστό!Εντομο ψάχνω να βρω να το τυλίξω για γαμπρό!"