ΛΑ ΜΟΣΚΕΤΑ

Είναι πολλοί που καταγίνονται συνέχεια με τους άλλους , λυσσάνε δηλαδή να μάθουν τι φτιάχνει ο γείτονας, ενώ καλά θα κάναν να κοιτάνε πότε πότε τη δουλειά τους. Γιατί εγώ πιστεύω πως αυτός που χώνει τη μύτη του παντού, δεν έχει τίποτα να κάνει, κι αν έχει, δεν το κάνει. Κάθεται λοιπόν με το βρακί του σκατωμένο και κακολογάει τους άλλους. Το ίδιο γίνεται και μ' εκείνες τις γλωσσούδες που μόλις πάρει το μάτι τους έναν άντρα και μια γυναίκα να κουβεντιάζουν , ο νους τους πάει αμέσως στο κακό. Κι ένας Θεός ξέρει τι μπορεί να συμβεί αν αρχίσουν να κουτσομπολεύουν . Γι ' αυτό καλά θα κάνανε κι αυτές να μην ανοίγουν το στόμα τους. ’κουσα που λέτε - όπως θα τ' ακούσετε τώρα και σεις - πως εκεί (δείχνει το σπίτι της Μπέτα και του Ρωτζάντε ) μένει μια που 'ναι παντρεμένη μ' ένα χωριάτη , καλόν άνθρωπο, και που τραβιέται με τον ένα και τον άλλο. Εγώ όμως δεν πιστεύω , γιατί την έχω για τίμια. Αν κρίνω άλλωστε απ' τον εαυτό μου , τόσες γυναίκες γνώρισα, ανήθικη δε μου' τυχε καμιά. Φτάνω λοιπόν στο συμπέρασμα πως είναι όλες τίμιες, γιατί έχουν βγει όλες απ' τον ίδιο καλούπι κι η φύση τους δε διαφέρει. Κι αν ποτέ καμιά στραβοπατήσει , είναι γιατί τη σπρώχνει η φύση της. Έτσι είμαστε , εξάλλου, κι εμείς οι άντρες. Το φυσικό μας δεν είναι που μας βάζει να κάνουμε πράματα που δεν πρέπει; Κι αν μας πει κανείς τίποτα , του λέμε πως μας έσπρωξε η φύση. Και ποιος δεν ξέρει , διάολε, πως όταν το φυσικό του ορμηνεύει κάποιον να αγαπήσει, αμέσως ερωτεύεται;