ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ

ΜΙΑ ΣΥΣΤΗΜΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ Στον παρόντα τόμο εξετάζεται το φαινόμενο της οικογενειακής μετανάστευσης ενταγμένο στην μεταναστευτική συγκυρία που διαμορφώθηκε τα τελευταία τριάντα χρόνια στη χώρα μας. Σε αυτό το χωροχρονικό συγκείμενο διερευνάται η μεταναστευτική διαδρομή και η βιωμένη εμπειρία των μελών της οικογένειας από τότε που μετακινήθηκαν από την Αλβανία και διαιρέθηκε/αποδιοργανώθηκε η οικογένεια μέχρι που συνενώθηκε και αναδιοργανώνεται στην Ελλάδα. Μέσα από τη συλλογή εμπειρικών δεδομένων, μετά από πολύχρονη έρευνα, φωτίζονται πτυχές της καθημερινότητας και της ζωής των οικογενειών σε όλες τις παραπάνω φάσεις και διευκρινίζονται τα κίνητρα των αποφάσεών τους και η εν γένει στρατηγική τους. Με αυτό τον τρόπο η μετανάστευση γίνεται αντιληπτή ως σύνθετο/ πολύπλοκο γεγονός με ανθρώπινες, κοινωνικές, οικονομικές, θεσμικές και πολιτισμικές προεκτάσεις, οι οποίες στο πλαίσιο της παρούσας μελέτης μεταγράφονται και ερμηνεύονται στη γλώσσα της συστημικής θεωρίας. Η εργασία μας αποβλέπει στην αξιοποίηση της κοινωνικής έρευνας με σκοπό αφενός την κατανόηση της πολυπολιτισμικής σύνθεσης των σχολικών τάξεων και αφετέρου του οικογενειακού, κοινωνικού και πολιτισμικού προφίλ των μαθητών/τριών, ώστε η εκπαίδευση και διαπαιδαγώγησή τους να λειτουργήσει ενσυναισθητικά, συμπεριληπτικά και να απελευθερώσει τις φωνές τους. Υπό αυτό το πρίσμα διαμορφώνεται μια νέα πρόταση αναμόρφωσης της διδακτικής των κοινωνικών σπουδών στο σχολείο, η οποία λαμβάνει υπόψη τις τρέχουσες εξελίξεις στην ελληνική κοινωνία, αποβλέποντας στη σχολική και κοινωνική ένταξη ατόμων προερχόμενων από διαφορετικά κοινωνικοπολιτισμικά περιβάλλοντα και μιας διαπολιτισμικής επικοινωνίας και κατανόησης εντός της κοινωνίας και σαφώς εντός της παιδαγωγικής πράξης, με τη ριζική αναθεώρηση του γνωστικού περιεχομένου και το άνοιγμα του σχολείου στις νέες παιδαγωγικές τάσεις και στις διαφορετικές μαθησιακές απαιτήσεις της μεταβιομηχανικής εποχής. Μια τέτοια προοπτική είναι δυνατόν να οδηγήσει την ελληνική κοινωνία σε μια νέα εθνική και πολιτισμική αυτογνωσία συνδεδεμένη με την παρουσία και ταυτότητα του/της "’λλου/ης" και της συνάντησης/ αλληλεπίδρασης με την Ετερότητα.