Ο αφηγητής, σαν άλλος Οδυσσέας, χρόνια μετά την επιστροφή του στη γενέτειρα, αναθυμάται τους αγαπημένους του. Σπαράγματα από τις αφηγήσεις τους, τόποι όπου κατοικήσανε, λησμονημένα αντικείμενα γίνονται η αφορμή για να διηγηθεί τις ιστορίες τους. Κεντρικές μορφές, σ' αυτό το ταξίδι της μνήμης, οι γονείς , που σημαδεύουν για τον αφηγητή ένα διφυή νόστο, αυτόν που συνθέτουν η παιδική του ηλικία και ο γενέθλιος τόπος που την έθρεψε.