ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΜΠΑΛΟΥ

"Ήταν μόνο μια μικρή κουκκίδα από σκόνη. Το πρωί σεργια­νούσε πάνω-κάτω στο φως, στη διάσταση μιας ηλιαχτίδας. Βλέπει έναν κύριο. Πάει και κολλάει στο αυτί του.Εκείνος τρί­βει το αυτί του με το δάχτυλό του και τον αντίχειρα. Εκείνη κα­ταφεύγει στο άσπρο του κολάρο. Πάει μαζί του στο γραφείο, παίρνει μέρος στη σύσκεψη που έχει ο κύριος με εξέχουσες προ­σωπικότητες. Κανείς δεν διακρίνει τη σκονίτσα που κάθεται εκεί και ακούει για τα μελλοντικά κυβερνητικά σχέδια.Ο κύριος γυρίζει σπίτι του. Βλέπει η γυναίκα του το κολάρο του άντρα της και βάζει τις φωνές:«Πω πω πω… Πώς έκανες έτσι το πουκάμισό σου; Μια σκό­νη στο λαιμό σου».Δίνει μια ανάποδη και η σκονίτσα πέφτει στο χαλί.«Ας κάτσω», είπε, «να δω λίγη τηλεόραση».Μα δεν έβλεπε καλά και κολλάει στο γυαλί. Άρχισε να κινεί­ται πάνω στην οθόνη. Η εικόνα αποκτούσε μια κουκκίδα, άλ­λοτε θάμπωνε ή έπεφταν νιφάδες χιονιού. Ώσπου οι άνθρω­ποι βαρέθηκαν, νύσταξαν, έσβησαν την τηλεόραση και πήγαν για ύπνο.«Το σπίτι θέλει ένα γερό καθάρισμα», είπε το πρωί η νοικοκυρά.Άνοιξε τα παράθυρα, έβαλε την ηλεκτρική σκούπα, πλάκω­σε το ξεσκόνισμα και το σφουγγάρισμα. Η σκονίτσα έφυγε από το ανοιχτό παράθυρο. Πετούσε ψηλά στο ηλιόλουστο πρωινό, κοιτούσε τα σπίτια, τους ανθρώπους, τα αυτοκίνητα που στρι­μώχνονταν στους δρόμους, τα πάρκα. Άφησε τον άνεμο να την ταξιδεύει. Το φως να τη συντροφεύει."Η αφήγηση των ιστοριών που περιέχονται στο βιβλίο αυτό γι­νόταν, ακουγόταν και παρουσιαζόταν από τον «Μπαλού» ξαφ­νικά, σε ανύποπτους χρόνους. Άλλοτε κάτω από τα δέντρα του δάσους της Βαρυμπόμπης, ή τις νύχτες στο μικρό θεατράκι της κατασκήνωσης, ή κάτω από τα υπόστεγα του κτηρίου, όταν ο καιρός ήταν βροχερός και οι νύχτες ψυχρές και δεν επέτρεπαν νυχτερινούς παρά μόνο πνευματικούς και συναισθηματικούς περιπάτους. Αυτές οι ιστορίες αποτελούνται από αληθινά περιστατικά που συνέβησαν σε αυ­τήν την κοινωνία που την αποτελούσαν παιδιά 6 έως 16 ετών και ενήλικες που, ενώ μεγάλωναν, παρέμεναν παιδιά.