Οι ιστορίες ανήκουν σ ένα μεγαλύτερο κύκλο διηγημάτων, διατηρώντας τη δική τους καινούργια, πρωτογενή ενότητα.Αυτά τα χρονικά σε πρόζα και στίχους είναι συνταγές και διδασκαλίες ενός ποιητή που δε γράφει για τον εαυτό του αλλά για κυρίως για τους άλλους, χρησιμοποιώντας τη διαλεκτική μέθοδο.Όλοι σχεδόν οι χαρακτήρες οι χαρακτήρες που παρελαύνουν στις ιστορίες είναι α-κοινωνικοί κάνουν την επανάστασή τους συνειδητά ή ασυνείδητα, προσπαθούν να ανοίξουν δρόμο.