Η ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ ΜΠΛΑΚ ΑΟΥΤ

Στη Γενιά του Μπλακ Άουτ ανήκουν αυτοί που βρέθηκαν - βρίσκονται - να ζήσουν σε έναν κόσμο στον οποίο - συμβολικά και κυριολεκτικά – κόπηκε το ζωοποιό ρεύμα. Οι προσδοκίες των γονιών τους για περίλαμπρη καριέρα μετά τις σπουδές ακυρώθηκαν. Το όνειρο της επαγγελματικής αποκατάστασης μετατράπηκε απροσδόκητα σε εφιάλτη. Είδαν - βλέπουν - τον κόσμο να ακινητοποιείται αργά, σαν σκουριασμένη ατμομηχανή. Αναρωτήθηκαν - αναρωτιούνται -ποιο είναι το μέλλον τους. Αγανάκτησαν. Γέμισαν πλατείες. Σπάσαν βιτρίνες. Φώναξαν. Πότισαν δακρυγόνα. Έκλαψαν τεχνητά - όλα άλλωστε τεχνητά τα μάθανε - όσο καμιά άλλη γενιά. Μετά - τότε - ανακάλυψαν τα θετικά της κρίσιμης κατάστασης που ζούσανε – ζουν. Κλείσαν τους υπολογιστές. Γέμισαν τις πλατείες και τα πάρκα με διάθεση γιορτινή. Βγάλαν τις μάσκες της καταπιεστικής τους επαγγελματικής ταυτότητας και αναρωτήθηκαν ποιοι πραγματικά ήταν - είναι. Πιαστήκαν χέρι χέρι και ερωτεύτηκαν. Ωρίμασαν απότομα - και κάπως ατσούμπαλα έτσι άλλωστε, όλα τα έκαναν. Και κάναν παιδιά. Στη Γενιά του Μπλακ Άουτ ανήκουν κι αυτά τα παιδιά.