Η ΦΙΛΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΣΤΟΝ ΙΤΑΛΙΚΟ ΡΟΜΑΝΤΙΣΜΟ

Το έργο του Guido Muoni, που εκδόθηκε το 1907, αναδεικνύει με τον καλύτερο και πληρέστερο τρόπο την παρουσία της ιταλικής φιλελληνικής λογοτεχνίας κατά την περίοδο του ιταλικού ρομαντισμού. Η μετάφρασή του στην ελληνική γλώσσα αναδεικνύει τη σημαντική παρουσία της φιλελληνικής λογοτεχνίας στην ιταλική γραμματεία και καλύπτει αυτό το κενό της ελληνικής βιβλιογραφίας, δεδομένου ότι μας δίνει μια συνολική εικόνα της ενασχόλησης των ανθρώπων του πνεύματος με το θέμα. Η μελέτη του Muoni, άρτια τεκμηριωμένη, αναλυτική και κατατοπιστική, δίνει τη δυνατότητα στο ελληνικό κοινό να γνωρίσει, πέρα από τους μεγάλους συγγραφείς της ιταλικής λογοτεχνίας, όπως ο Φώσκολο, ο Μαντσόνι, ο Τομαζέο, που ευαισθητοποιήθηκαν και πραγματεύτηκαν φιλελληνικά θέματα έχοντας ως σημείο αναφοράς την ελληνική ιστορία της τότε περιόδου. Πέραν αυτού αποδεικνύει την ελληνική ιστορία ως δυναμική πηγή έμπνευσης έργων της περιόδου αυτής, με τρόπο μάλιστα μοναδικό και συγκινησιακά φορτισμένο.