Από τα πιο σοβαρά ελαττώματα των ανθρώπων είναι η αχαριστίακαι η απληστία.Έτσι και ο αχάριστος μυλωνάς, από το φόβο του μη γίνει φτωχός, φρόντιζε να κλέβει από λίγο σιτάρι ή αλεύρι από τους φτωχούς συγχωριανούς του χωρίς κανένα δισταγμό σαν να ήταν κάτι εντελώς φυσικό. Τα αγαθά που είχε, ποτέ δεν του αρκούσαν. Η ζωή του ήταν άδεια. Δεν είχε φίλους και δεν εμπιστευόταν κανένα. Η απληστία του τον κρατούσε μακριά όχι μόνο από τους συνανθρώπους του αλλά και από την ίδια τη συνείδησή του. Γι' αυτό όποτε η 'Αγνωστη Κυρούλα του χτύπαγε την "πόρτα': ο Αχάριστος Μυλωνάςκρυβόταν και έκανε πως δεν ακούει. Ένα "τυχαίο" γεγονός όμως, ξαφνικά άλλαξε τη ζωή του.