ΦΥΣΑΕΙ

Φυσάει! Φυσάει πολύ δυνατά. Μετεωρίζομαι στην άκρη του ονείρου μου και χάνομαι μέσα του. Εγώ το δημιούργησα και μόνη μου θα το φτάσω μέχρι το τέλος. Στάλα στάλα, γεμίζω όλο και πιο πολύ από τις ευλογημένες στιγμές που έζησα. Στάμνα κρυστάλλινη κάτω από την πηγή του Θεού. Περιμένω καρτερικά. Μέχρι που μια θαυμαστή πληρότητα με κυριεύει. Είτε καλή είτε κακή, αυτή είναι η ζωή μου. Αρκετή για να γεμίσει τη στάμνα μου, ικανή να με ολοκληρώσει. Απαλλαγμένη από τα «γιατί» και τα «πρέπει», με τη μία και μοναδική της αλήθεια.Φυσάω!Είμαι ο αγέρας που με χτυπάει, με ξεγυμνώνει, με ταξιδεύει, με ξυπνάει, με λυτρώνει.