(...) Το “Δύο Αποδράσεις”, πέρα από μια μαύρη πέρλα του αναρχικού γίγνεσθαι που αποκαλύφθηκε κάπου πίσω από τους τεράστιους τόμους της, συχνά βιωματικά στειρωμένης ή ορθά λογοκριμένης, “επίσημης επαναστατικής ιστορίας” είναι απλά ένα ειλικρινές αυτοβιογραφικόι σημείωμα που αν και μας μεταφέρει σε έναν κόσμο που προφανώς διαφέρει ριζικά από τις δικές μας γεωγραφικό-ιστορικές και πολιτικές αναφορές, είναι σίγουρο όμως ότι στο “ανθρώπινο” επίπεδο (στάσεις, συμπεριφορές) αλλά και συνειδησιακά κάθε άλλο παρά μακρινό φαίνεται...(...)