ΧΡΟΝΟΙ ΔΙΣΕΚΤΟΙ ΚΑΙ ΜΗΝΕΣ ΟΡΓΙΣΜΕΝΟΙ ΤΡΙΤΗ ΕΚΔΟΣΗ

Μέσα σ' ούλο αυτό το πατιρντί, έπρεπε να διαλέξουμε από το βιος μας μονάχα όσα μπόρεγαν να κουβαληθούν. Μα πώς να ξεχωρίσεις το βιος σου, όντας ούλα είναι ένα κομμάτι από την ψυχή σου; Που να έβρεις το κουράγιο; Ούλα τ' αγαπάς σαν τα παιδιά σου. Μπορείς να διαλέξεις απ' τα παιδιά σου; Όπου γύριζα, έβλεπα πράματα που δεν ήθελα να τ' αποχωριστώ. Ακόμα και τα άψυχα, εκείνην την ώρα ήτανε ψυχωμένα. Είχανε μιλιά και μ' έκρεναν. Γύρευαν να τα πάρω μαζί μου. Μα τι μπορείς να χωρέσεις μέσα σ' ένα μπόγο; Το σπίτι σου, το βιος σου, τον τόπο σου, τα μνήματα των εδικών σου; Και τα σκέδια που έκαμες για τη ζωή; Ούλα αυτά ο μπόγος δεν τα χωρεί. Γι' αυτό, τα σφαλείς βαθιά μέσα στην ψυχή σου και φεύγεις!