ΧΩΡΙΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Ζούμε ενδιαφέροντες καιρούς.Είναι έντονη η αίσθηση του μεγάλου μετασχηματισμού ακόμη και σε όσους ανθρώπους αφήνονται στις εντυπώσεις της δικής τους και μόνο καθημερινότητας. Από το 2008 μέχρι σήμερα, βέβαια, η αίσθηση αυτή παράγεται από εικόνες κατάρρευσης και από την αγωνία για την έλευση ακόμη μεγαλύτερων καταστροφών.Ο παλιός κόσμος πεθαίνει και ο νέος δεν έχει ακόμη γεννηθεί.Τι είναι, ωστόσο, αυτό που καταρρέει; Και τι είναι αυτό το νέο του οποίου τη δημιουργία μπορούμε να επιδιώξουμε βάσιμα; Για να το θέσουμε με τους όρους του Γκράμσι, μπορεί αυτός ο καιρός των τεράτων να παραγάγει κι ελπίδα;Γιατί αυτό είναι το κύριο ερώτημα, στο οποίο οι αριστεροί καλούνται να απαντήσουν. Δεν είναι η αναλυτική ανάδειξη του ζόφου το καθήκον σήμερα –αυτό οι άνθρωποι το βιώνουν άμεσα. Το ζητούμενο είναι η ελπίδα και η πίστη σε έναν πολύ καλύτερο κόσμο.